Wczoraj braliśmy udział w konferencji pt. „Jak skutecznie wspierać osoby chorujące psychicznie. 20 lat działalności Środowiskowych Domów Samopomocy”. Seminarium zostało zorganizowane przez Porozumienie Na Rzecz Wspierania Osób Chorujących Psychicznie w siedzibie Akademii Pedagogiki Specjalnej. Spotkanie podzielone było na dwie części plenarne oraz kilka równolegle przebiegających warsztatów tematycznych. Podczas pierwszej części zapoznaliśmy się m.in. z pozycją Środowiskowych Domów Samopomocy w systemie pomocy społecznej, szansami i barierami w rozwoju tych placówek oraz z kierunkami działań m. st. Warszawy na rzecz wsparcia osób z doświadczeniem choroby psychicznej. W drugiej części plenarnej Środowiskowe Domy Samopomocy zostały przedstawione z perspektywy psychiatry oraz w opinii samych użytkowników wyżej wymienionych placówek. „Zderzenie” z wizją uczestnika, rzeczywistością pokazaną „od środka” przemówiło do nas zdecydowanie bardziej niż wszystkie przytaczane wcześniej statystyki i niezmiernie nas poruszyło. W ostatniej części, która miała charakter warsztatowy, można było zgłębić tematykę pracy indywidualnej i pracy z grupą w Środowiskowych Domach Samopomocy, współpracy ze środowiskiem lokalnym, szeroko pojętych treningów umiejętności społecznych oraz zagadnień związanych ze wspieraniem zespołu.
Wczorajsze seminarium było dla nas bardzo owocne. Wzbogaciliśmy się w nową wiedzę i zmotywowaliśmy do działania. Podczas jednej z prelekcji usłyszeliśmy, że Środowiskowe Domy Samopomocy są podstawowym elementem systemu opieki psychiatrycznej. Badania naukowców potwierdzają skuteczność działania Środowiskowych Domów Samopomocy – pobyt w ŚDS korzystnie wpływa na zadowolenie z życia i proces zdrowienia. Pomimo nadal niedostatecznego doceniania i wsparcia działania ŚDS-ów, bardzo budująca jest współpraca urzędników, terapeutów oraz uczestników, a także idea wspólnego opracowania i wydania publikacji promującej program wsparcia Środowiskowych Domów Samopomocy.